RouwDouwer - De podcasts

Bron: #005 RouwDouwer Podcast: Alexander openhartig over onvervulde kinderwens

Deze aflevering gaat over mannelijke onvruchtbaarheid, een onvervulde kinderwens en rouw. Het gesprek is open, persoonlijk en soms confronterend.

In deze aflevering spreek ik met Alexander Heine over de uitslag “0,0”. Geen lui zaad, maar volledig onvruchtbaar. Over wat dat met je doet als man, zeker als je wél vader had willen worden.

Alexander vertelt hoe het is om het ziekenhuis uit te lopen met lege handen. Hoe rouw voelt als er niemand dood is, maar er wél iets sterft: een toekomstbeeld.

En hoe de buitenwereld vaak vol goedbedoelde adviezen zit, terwijl jij iets moet dragen waarvoor geen oplossing is. We praten over schaamte, over man/vrouw-verschillen in rouw, over communicatie in je relatie, en over de realiteit dat vader worden in dit geval alleen mogelijk zou zijn met een zaaddonor, een weg die zij bewust niet kozen.

Dit is geen mooi verhaal. Dit is een echt verhaal.

Herken jij jezelf hierin? Je bent niet alleen.

#rouwdouwer #rouw #mannen #kwetsbaarheid #onvruchtbaarheid #kinderwens #zaaddonor #fertility

Transcript

Jan Willem (00:21)
Beste mensen van harte welkom bij de nieuwe aflevering van de RouwDouwer podcast. En vandaag is mijn gast Alexander Heine. Ik ken Alexander al een aantal jaar en ik weet ook iets van zijn onvervulde kinderwens waar het zo over gaan hebben. En ik kan me voorstellen dat jullie ontzettend nieuwsgierig zijn naar wie is deze Alexander? Dus Alexander.

Welkom zou je jezelf voor willen stellen.

Alexander Heine (00:45)
Alexander Heine, ben nu nog 42 en 17 december 43. Ik woon in Leeuwarden, getrouwd met Rinyanne en poes, Miep. Ik ben in het dagelijks leven een ondernemer. heb een aantal bedrijven, deels zorg gerelateerd. Groningen, Friesland. Kantoor in Groningen, Harlingen en Leeuwarden. En dan hebben we nog bedrijven doen we jobcoaching, tweede spoor traject.

Ook weer alles rondom een bepaalde doelgroep, zeg ik altijd heel netjes. En dan nog met twee compagnons in Utrecht, nog een kantoor waar we weer met name detacheren, om maar even makkelijk te zeggen. Dus ondernemer en heel veel kennen mij dan weer als de relaxed ondernemer. Daar geef ik wel lezingen, een boek geschreven, de relaxed ondernemer. Een beetje uit de hand gelopen, grap. Dus ja, ondernemend. Maar ik wil zeggen, hebben onze bedrijven zo ingericht dat we hebben gewoon goede dagelijkse leiding.

heb ik wat meer tijd over gelukkig. Maar dat is eigenlijk een beetje wat ik doe. Hobbies zijn er ook genoeg. Tot voor kort ook nog lekker wijn drinken, maar dat is er nu al een jaar niet meer bij. wat doe ik verder? Ik mag graag lezen bij de haard, daar zit ik nu ook. Autosport vind ik wel leuk. ga nog naar Formule 1 Grand Prix. is ook nog…

een van de bedrijven die ik ooit gehad heb en eigenlijk nog steeds wat doe, maar dan nu meer als een soort netwerk stuk, dus dan gaan we altijd met hele club naar Monaco of Abu Dhabi of verzin het maar, en dan op mooie kaart op terras, boten dat soort dingen dus van alles wat eigenlijk ja ja

Jan Willem (02:17)
Ja,

een veel bewogen leven inderdaad. ja, we hebben wat gemeenschappelijke hobby’s natuurlijk ook liefhebberij voor auto’s. En we hebben elkaar getroffen op een NLP training natuurlijk. Dus persoonlijke ontwikkeling. Ik heb jouw boek gelezen natuurlijk. Dat gaat ook heel erg over mindset en ja, hoe belangrijk dat is in je leven ook.

Alexander Heine (02:21)
Ja.

Ja.

Ja, het is echt het stukje wat je zegt, persoonlijke groei, daar vinden we elkaar ook wel. De ondertitel bij mijn boek is bereikt meer met minder inspanningen. Zo ben ik ook altijd wel aan het kijken. was ooit best succesvol met de zaken. Toen is er een tijd geweest in een crisis dat echt alles misging, dus alles verloren. Toen kon ik weer helemaal opnieuw beginnen. En daarmee was het eigenlijk hele interesse voor persoonlijke groei.

Hoe kun je met minder inspanning meer bereiken? Dan kom je op mindset. Zo ben ik NLP opleiding gaan doen, waar jij een van de trainers was. Dus heel leuk leerzaam. weet je het ene boek, opent het andere weer. Ja, heel leuk.

Jan Willem (03:27)
Ja, mooi gezegd.

Ja, ja. We hebben het hier natuurlijk over kinderwens. Dus jij en je vrouw Rinyanne die hadden ook een kinderwens. En kun je me eens even meenemen, hoe ging dat bij jullie?

Alexander Heine (03:41)
Ik weet wel dat we bij elkaar kwamen, en dat is een van eerste dingen die ik zei; ‘heb je een kinderwens?’ Want ja, als je dat niet wilt, even goede vrienden, maar dan is het zonde om daar heel veel tijd in te investeren. Niet op dat moment, maar uiteindelijk wel. Dus ja, was gewoon… Onze levens even wat meer op orde krijgen.

En op een gegeven moment is het zo’n moment, ik weet ook niet of daar een hele datum voor is, maar dat je het hebt van ja, weet je, laat het maar gebeuren. Dan is het natuurlijk het moment dat je denkt, nou oké, prima. En dan gaat het ineens duren en dan komt er niks. Maar de kinderwens was er wel. En met name ook wel bij mij. Dat was echt iets wat ik altijd al mijn hele leven al voor me zag. Sterker nog, heb mijn hele bedrijf altijd zo ingericht.

Er zit natuurlijk een stukje waarde in je bedrijf op moment dat je zelf overbodig bent. Maar ook gewoon van, als je een kind krijgt, daar zal ook voor gezorgd moeten worden. En wie gaat dat doen? Ga je opvang doen of niet? Dat soort dingen. En dan was het wel van, mijn vrouw heeft hele goede baan, goede carrière. Dus vind het ook hartstikke leuk. zoiets van, dan doe jij dat. Ik richt mijn bedrijf zo in.

of had mijn bedrijf ook zo ingericht dat ik best wel overbodig was. Wat ik al zei, we hebben echt gewoon goede medewerkers, goede dagelijkse leiding. Dus het was eigenlijk zo, vanzelfsprekend, van nou dan zal ik wat meer die opvoedrol op me nemen. Dus daar hadden we allemaal wel over nagedacht. Tot het er niet kwam.

Jan Willem (05:08)
Ja,

en hoe lang was die periode? Kun je daar iets meer over die periode? Want je begint met proberen, we weten allemaal wat we het over hebben dan natuurlijk. En dan komt er niks. Maar hoe zijn jullie daarmee toen omgegaan? Wat voor impact had dat in jouw leven? Wat raakt het in jou? Dat soort vragen.

Alexander Heine (05:18)
Ja.

Nou ja, is wel… Ik heb toevallig heel lullig mijn achilles pees net gescheurd. Helaas, het gat was te groot dus ik moest geopereerd worden. En dan kom je in een soort, de mijn MCL (red: Ziekenhuis Leeuwarden) omgeving, waarbij je dan alle briefen, afspraken, alles kan zien. Daar was ik dus nog nooit in geweest. Dus toevallig…

Ook heel toevallig trouwens dat jij dan nu met de podcast komt. Maar zat ik dus die brieven te lezen. Dus het was allemaal al ergens periode 2017 of 2018 dat dat allemaal wat speelde. Dus dat alweer eventjes geleden. Terwijl het voor me gevoel echt nog alsof de dag van gisteren was. ja, weet dan op een gegeven moment, ja, er komt niks en dan ja.

Jan Willem (05:50)
Haha.

Alexander Heine (06:07)
Dat kan een tijdje duren en ik denk niet eens dat het bij ons heel lang duurde of zo. Maar wel dat je denkt, nou ja, weet je, dat moet op gegeven moment wel wat gebeuren. Dat ik wel zoiets had, nou weet je wat, laat ik dan maar naar de huisarts gaan. Afspraak maken. En ik weet nog dat ik, ja weet je, je kan dan zo’n hele molen in. Maar we hadden al wel zoiets van, ja weet je, bij vrouwen is dat volgens mij allemaal wat pijnlijker en ingewikkelder. Dus nou ja, als man zijnde dan kun je er beter eerst even wat dingen aan leveren. En dan, ja, ik bedoel als er niks is, dan is er niks. Dan hoeven we niet allerlei onderzoeken te doen. Dus eigenlijk ga je ook nog zo met zo’n insteek erin.

En ik natuurlijk ook nog van ja bij mij zal het probleem niet liggen dus en dan ik weet nog dat ik bij die huisarts zat, en die zat mij nog een beetje aan het kijken ja, waarom ben je alleen en doe je dat stiekem, en dat ik op een gegeven moment dacht, wat is dit joh dus, ik dacht doe even normaal, weet je dus moet ik mijn vrouw nu even gaan bellen om jou te bevestigen dat ik hier om met die reden zit dus nou ja uiteindelijk was het wel klaar maar goed dan ga je

Jan Willem (06:53)
Ja.

Alexander Heine (07:06)
Je van alles inleveren in het ziekenhuis en daar was bij mij ook al het eerste stukje weerstand. Eerst dacht ik, jeetje mina, je hebt natuurlijk mensen die een enorme trajecten doorlopen zijn. Daar weet jij natuurlijk alles van. Dat ik daar toen al dacht, we hadden altijd al gezegd, weet je, het kan, of het kan niet. En als het niet kan, dan kan het niet. Punt. We hebben het met z’n tweeën hartstikke leuk, dus we gaan ons met z’n tweeën ook wel vermaken.

Maar daar weet ik nog dat ik daardoor dat ziekenhuis door die gangen liep en dat ik wel heel veel respect kreeg voor mensen die dat dus allemaal wel doen. Dat ik denk van jeetje mina, dan heb ik nog het meest simpele dingetje en daar had ik als zoiets van joh dit is echt niks voor mij. Maar goed ik weet nog dat dat ze toen belden dat van ja er is niks. Ik denk ja ik heb toch echt al wat aangeleverd. Dus weet je dan denk je ook nog zo van ja zijn het kwijt ofzo. Dus dan moest het weer opnieuw.

want ze waren het kwijt dacht ik, maar nee, het niks is gewoon, er was gewoon bij mij niks. Dus gewoon ook niet lui zaad of verzin het, het was gewoon 0,0. Dus ja, wordt zwanger worden een beetje lastig. Maar dat ging ook allemaal weer een beetje bijzonder. je, dus het is, nou dat gebeurt of zo, nou dan werdt je door verwezen naar een uroloog, die doet ook weer allerlei onderzoeken. Nou, daar was verder niet iets spannends uitgekomen, maar goed, dat wisten we op dat moment ook nog niet. Dus ja, dan ga je met vakantie.

Dus dan ga je drie weken weg, maar je hebt nog niet de uitslag. Anders heb je natuurlijk een vakantie om dingen te verwerken. Nu weet je dus verwerken, maar je houdt dan altijd nog een stukje hoop. Of hoop, ja goed. Er zal wel wat zijn of verzin het. En dan is eigenlijk, je komt terug van vakantie en een paar dagen later zit je in het ziekenhuis. Dan zit je, ik weet niet eens meer hoe dat heet, die afdeling waar je dan komt voor zwanger worden en zo.

Jan Willem (08:50)
Ja.

Alexander Heine (08:50)
Er

is ook een hele aardige vrouw die dan al begon over allerlei vervolg trajecten. En we dachten waar heb je het over, we zitten eigenlijk nog te wachten op een uitslag. Daar ging natuurlijk al wat mis. Dat had de uroloog in dit geval al kunnen zeggen of die of die. Maar ja, de hele tijd, er is niks en er kan niks. Dat is eigenlijk een beetje de uitslag. Dus ja, dan zit je er eigenlijk ook al bij.

Jan Willem (08:58)
Ja.

Alexander Heine (09:15)
Ja, je wilt niet gaan vloeken in een podcast, wel wat de fuck gebeurt hier nu? Hoezo, er is niks en dan wordt nog wel wat uitgelegd over onderzoek, wat je nog zou kunnen doen ofzo. Maar ja, misschien dat je zegt, je wilt met zaaddonors of al dat soort dingen, maar we hadden al gezegd, weet je, het kan of het kan niet, is ons niet aan de orde, dus ja, we stonden vrij snel weer buiten. Dat was heel raar. Ja, dat weet ik nog wel. En dan loop je naar buiten en dan…

Jan Willem (09:20)
Ja.

Alexander Heine (09:45)
is het alsof er iemand dood is, maar er is niemand dood. Je loopt naar buiten toe, het ziekenhuis uit. dan, ja, heel raar gevoel. Want je neemt afscheid van iets of iets. Weet je, mijn vader is ook overleden en dan heb je dat zelf. Ja, er is iemand overleden en zo, maar hier was dat niet. En je weet ook niet wat je ermee aan moet, dus je gaat maar naar huis. Ja, raar. Dat is heel raar.

Jan Willem (10:02)
Nee.

Wat voor beeld had jij bij het hebben van kinderen of vader zijn?

Alexander Heine (10:14)
Ik denk sowieso een heel romantisch positief blij beeld. wat iedereen heeft. Al die mensen die ook zeggen, ja nou het valt allemaal wel tegen. Dus waarschijnlijk had ik hetzelfde beeld als iedereen dat het heel leuk is. Dat een beetje ja.

Jan Willem (10:18)
Haha.

Ja.

Ik had altijd het beeld van een beetje op een crossfietsje, eerst door de tuin en wat ravotten en hutbouwen.

Alexander Heine (10:40)
Ja,

gewoon alle stereotype en alle clichés, alles had ik ook. Ja, dat was al mijn beeld erbij.

Jan Willem (10:47)
Ja, ja, precies. Ja,

Ja, en dan in één keer sta je dus met zo’n overleden beeld die in één keer niet meer waar is. Ja, ja, precies. wat ging er in die tijd door jou heen als je zo even terug de film terug spoelt?

Alexander Heine (10:54)
Ja, nee, nee dat is ineens de grond in geboord

Nou ja, bent, wat ik al zei, er is iemand dood, maar er is niemand. Dus het is een hele aparte manier of zo. Dus ja, je kan het niet duiden en ja, dan krijg je natuurlijk dat je mensen gaat vertellen dat er niks gaat komen en ja, dat zul je misschien herkennen, maar dan geeft iedereen een mening en iedereen legt jou ook zijn of haar mening op. Dus je hebt dan ook hun mening te volgen. Dus zeg ja, weet je, kijk…

Het standaard is dan, dan ga je toch adopteren? Ja maar het adopteren is niet het kind van mij, weet je? En daarnaast dat willen we niet. Dus dat viel al af. Maar ja, dan is het van, ja, dan moet je die onderzoeken nog doen. Dan moet je wel met de zaaddonor, kortom alles wordt uit de kast getrokken om jou te vertellen hoe jij dat moet doen. Terwijl wij daar best wel duidelijk in waren. En daar hebben we daarna ook niet aan getwijfeld. Dus het werd voor ons eigenlijk alleen maar gewoon van, onze band was er gewoon heel sterk om en door.

Maar goed, was wel op een gegeven moment vervelend aan te worden natuurlijk. dan voor de honderdste keer iemand jou vertelt dat jij niet capabel bent om daar nu over te denken, omdat je emotioneel leven, weet je, en dat je niet spijt moet krijgen en al die dingen. En dat is tot op de dag van vandaag ook niet veranderd die mening. Maar dat was wel raar, want je bent en nog aan het bijkomen en ondertussen denderd iedereen al over je heen.

allemaal goed bedoelde adviezen. Die intentie snap ik ook, maar ja, bijzonder.

Jan Willem (12:31)
Ja, zeker. Wat deed het met jou als je dan zo’n advies kreeg?

Alexander Heine (12:35)
Nee, dat wilde ik niet. Ik vind het prima dat ze dat advies geven of vragen. dan ga je ook wel snappen van ja, weet je, zij… Kijk, voor mij was het de zoveelste keer dat iemand dat aan mij vroeg of ging vertellen. En voor hun was natuurlijk de eerste keer goed bedoeld, dus zo ging ik er ook wel in. Dus dan wordt het ook niet een heibel of een catfight of dat soort dingen, want daar heeft helemaal niemand wat aan. En ik denk ja, die andere die bedoelt het ook goed, dus prima. Maar ja, je bent op een gegeven moment wel klaar mee. Dus…

En op een moment verdwijnt dat ook wel, maar ja, was wel… Nee, was geen leuke tijd. Nee. En ik weet ook nog wel de eerste keer dat dan… Nee, je moet het in je familie gaan vertellen, en met name naar de ouders van Rinyanne dan. Ik schaamde me dood. Sowieso schaamde ik me dood. Dat is misschien ook heel andere manier hoe mannen met dingen omgaan en vrouwen. Maar ja, dat vond ik verschrikkelijk. Want ik wilde ze niet onder ogen komen, je schaamt je dood, je wil je verstoppen.

Sowieso had je met heel veel dingen. dacht, ja jongens, wat doe ik hier dan? Als je niet een kind op aarde kan zetten, wat is dan je functie hier? Dat vond ik verschrikkelijk. Ik weet nog wel dat we ergens op een feestje waren en dan was je weer… best wel aangeschoten en dan kwamen die emoties eruit. Dat ik hier wel eens met de fiets voor de raam stond, dat ik dacht, die gooi ik er nu dwars doorheen en dan doe je het dan net niet. Maar je ging helemaal door de grond. Dat Rinyanne ook dacht, wat gebeurt mij nou hier en wat is er gebeurd?

Ja, onwerkelijk allemaal.

Jan Willem (14:05)
Ja, je schaamde je kapot, maar waar precies schaamde je dan voor? Als we dat een laagje afpellen?

Alexander Heine (14:13)
Ja, weet je wat het is? Je wil iets heel graag en dan vervolgens, ben je er ook nog de stoorzender van. Dus je wil graag een kind en volgens ben jij degene die dat niet kan krijgen. Dus je zeurt om iets en dan kan dat niet. Dus ja, dat vond ik verschrikkelijk. En dan helemaal naar je… Nou ja, in dit geval was het nog mijn moeder en haar ouders. Ja, gelukkig had mijn zus een kind. Maar je hebt wel dat je denkt, je ontneemt iemand ook een kleinkind of zo.

En ook naar mijn vrouw toe, ik schaamde me dood. Je ontneemt ook haar, een kind en dat soort dingen. Dus ja, ik heb dat verschrikkelijk gevonden. Nog steeds wel,

Jan Willem (14:50)
Ja,

want hoe gingen jullie daar samen mee om dan? Want dit heb je waarschijnlijk ook naar haar uitgesproken

Alexander Heine (14:55)
Ja, kijk in het begin heb je, nou ja weet je, iedereen die vindt wat, en als die mening niet onze mening is, dan word je er sterker van, dat klinkt gek maar, net als mensen met een gezamelijke vijand, dat zorgt dat het hecht, zo. Dus dat was eerst niet het probleem. Maar had, de dingen die zij zei, dat dacht ik van, je troost me hier niet mee, of omgekeerd, zo. Je hebt zo’n andere perceptie. vond…

Ik dacht, wat doe ik hier op aarde? Wat heb ik hier te zoeken? Je kan niet eens voortplanten. Al dat soort dingen komt naar voren. En dan merkte ik dat vrouwen dat maar gek vonden, bijvoorbeeld. Maar mannen, het snapten. Dat was wel goed op een gegeven moment. Ik kan me ook niet alles meer helder voor de geest halen. Maar wel dat je af en toe dacht, als je wat verder de tijd in gaat, we beginnen ook langs elkaar heen te praten.

kan dit, want we hebben hetzelfde en dat zij er op gegeven moment met een boekje aan kwam over rouwverwerking tussen mannen en vrouwen. En daar viel alles op zijn plek. Weet je, de manier waarop ik dacht, maar ook de manier waarop zij dacht. Dus dan ineens is het begrip van, omdat een man heel anders zijn rouw doet en hele andere punten heeft waar hij op stoelt dan bij vrouwen. Die zijn met hele andere dingen bezig dan mannen of andersom. Het is maar net hoe je het uitlegt. Dus daar is ook niet één goed of slecht in.

Jan Willem (16:13)
Ja.

Alexander Heine (16:15)
Dat is gewoon een constatering. Als je dat dan weet, dan is er begrip en dan wordt het allemaal wat makkelijker. Daarom is het wel grappig dat jij nu de RouwDouwer bent met mannelijke dingen. voor een buitenstaande dat je misschien denkt wat een onzin, maar dat is het dus echt niet. Het is echt een wereld van verschil. Dan komt het begrip er weer, en dan wordt het ook allemaal weer leuker of makkelijker.

Jan Willem (16:22)
Ja.

Ja, want hoe rouwde jij en hoe rouwde je vrouw, als je daar in hoofdlijn een beetje ons inzicht in kunt geven?

Alexander Heine (16:50)
Ja, is gek genoeg. Ik vraag het mij ook af, want we zijn nu dus 2017, 18, het is nu 2025, dus een jaar of 8 verder. Stel dat je kind had dan was die nu een jaar of 8. Maar ik denk niet dat die rouw ooit over is gegaan. Je hebt al die fases. Mijn vrouw accepteerde het die ging er beter mee om, vond ik. Ik sloeg helemaal door in alles.

Je kon niet bij emoties, maar we hebben wel wat een opvoeding gehad waarbij dat ook altijd zo van, ja, dat hoeft niet, dat praat je niet over. Toen mijn vader is overleden is dat wel beter geworden, zeker met mijn moeder. Maar ja, goed, dat is zoals het is.

Ik had het te begin als hobby wijn. Die hobby werd op een gegeven moment wel een hele mooie dagelijkse passie. Maar het viel misschien anderen weer niet op, omdat mijn zaak ook gewoon doorliep. Er zat dagelijkse leiding op. En op die manier kon je bij je emoties. daar ging het natuurlijk al deels mis. Maar gewoon in alles sloeg je gewoon door. Of ging je de extremen opzoeken, dat je denkt van, jongen… toen nou even…

en dat snap ik dan zelf ook wel. Maar uiteindelijk gebeurde dat gewoon weer. Je was gewoon al gek of zo. En dat sloeg dan eens een stukje door. En toen belde op een gegeven moment een vriend van mij op. Weet je, het is helemaal niet erg om zelf ook eens hulp te zoeken. En toen heeft mijn vrouw me echt ook meegesleept naar de huisarts. Op een gegeven moment ging het echt te mal, van nu is het tijd dat er wat gaat gebeuren. Want je ziet dat gewoon misgaan. Dat is kwestie van tijd.

Dus ja, dan ga je naar de huisarts en dan doorverwijzen naar een psycholoog. Je krijgt wat inzichten, maar dat was na een paar keer ook het niet.

Toen ben ik op een gegeven moment met Rogier, wat nu ook gewoon een goede vriend geworden is, naar de hypnoseman gegaan. En ik merkte dat daar voor het eerst eens lagen werden aangeraakt waarvan ik dacht dat ze er niet zijn. Dan gebeurt er van alles. Maar zeker het begin, dat was niet leuk. En zo doende dat ik op een gegeven moment ook dacht, weet je, wijn is voor mij echt wel een passie en het is een hobby. Ik vind het fantastisch. Elk boek erover lees ik. Elk wijnhuis bezoek ik.

Het is de enige manier om bij je emoties te komen, dat is niet goed. ja, dan stop je daar dus ook mee. Dat voelde in het begin ook wel een stukje verlies. Dan wordt me eigenlijk een kind afgepakt en daarna je beste hobby of zo. Maar ja, goed dat zei zo.

Jan Willem (19:26)
Ja, want je bent nu een jaar gestopt met het drinken van wijn of alcohol natuurlijk in het algemeen. Maar was het ook een vlucht voor jou? Want je zei het was de enige manier om bij emoties te komen.

Alexander Heine (19:29)
Ja, ja,

Bij mij was het altijd, ik dronk een lekker wijntje en dan het liefst in zo’n wijnspijs, combi, verzin het allemaal. En als ik gegeten had, dan was ik er klaar mee. Dus ik kwam ook altijd nuchter de kroeg uit. Ik had ook nooit katers, misschien eens één keer per jaar. Maar gewoon, weet je, dat was gewoon leuk. Een wijnproeverij en that’s it. Dus meer dan dat was het ook niet. Het was echt een leuke hobby, een leuke passie, dat soort dingen.

Je merkte gewoon, en dan ga je op een gegeven moment terugkijken, wacht even, maar nu wordt het een soort vlucht. Wat het is de manier om vrolijk te worden of heel verdrietig te worden. Want op een gegeven moment is het, ik zei het weleens, is gewoon alsof er een soort waas over je leven is, wat niemand snapt. Want ik heb echt een heel mooi leven, Verzin een mooi event, en ik sta er wel.

circuitracen, Grand Prix van Monaco op het mooiste terras. Zo kan je maar doorgaan en ik stond er. En ja, ik vind het leuk, nog steeds, maar het had zo’n waas dat je dacht, nou ja, je staat er en dan, ja, wat gaan we nu doen? Weet je gewoon bijna emotieloos, dus het is een beetje dat je naar buiten kijkt door een mistige raam ofzo. Dat was echt mijn leven en dat kon je weer leuk maken door dan maar een beetje alcohol erin, want dan werd je weer blij of verdrietig. Dan kom je bij emoties.

Dus daarin had ik al door, dit moet je niet willen. Weet je, daar heb ik ook helemaal geen zin in. Dan wordt het dysfunctioneel of zo en ik merk het bij mezelf. Dan ga je alles van proberen, bijvoorbeeld minderen of alleen op die dag, maar dat werkt bij mijn helemaal niet of je gaat ermee marchanderen. Weet je, dan is het gewoon duidelijk, dan stop je. Ja, dan is het gewoon zo. En daar heb ik ook geen moeite mee. Mijn leven is nu stukken leuker, ik heb meer energie, ik vind het allemaal fantastisch.

Jan Willem (21:10)
Ja, de knop om he, heb ik ook.

Alexander Heine (21:19)
Ja, dan is het zo. Maar zo werkt dat wel schijnbaar bij mij. Dan is het duidelijk en dan is het maar zo. En dat is mede ook omdat jij op een gegeven moment ook zei, ja, weet je, ik ben er ineens mee gestopt, zo en zo. En ik herkende heel veel bij jou ook. Dat je denkt, ja, nou ja, als hij het kan, dan kan ik het ook toch? Ja, je bent er ook niet minder op geworden, dus dan doe je dat gewoon. Punt. En ik denk uiteindelijk als je jarenlang doorgaat op kost het je uiteindelijk je huwelijk en misschien wel heel veel meer. En daar heb ik helemaal geen zin in.

Jan Willem (21:36)
Ja.

Nee, want je bent nu

een jaar clean, maar hoe kom je nu bij je emoties dan?

Alexander Heine (21:53)
Ja gaat uit zelf. Wel. Maar soms ook gewoon niet. Ja soms niet. Weet je wat het is, toen was eigenlijk alles mistig. Je merkt gewoon die mist is opgetrokken. Dus het is nu standaard al leuker. We zeiden al, je hebt die pieken niet, je hebt die dalen niet. het is een hele vlakke lijn. Maar wel een heel stuk hoger dan dat die anders zat.

Ja, vrijdagavond is bij mij ook maandagavond nu. Ja, dus daar zit nu geen verschil meer in. Dat soort dingen, dat merk ik wel. Dus ja, als ik dan de volgende ochtend weer energie heb, als we weer ergens vandaan komen, en anders dan had je weer twee dagen lang niks gekund. Dan denk ik, daar mis ik niks aan.

Jan Willem (22:23)
Ja.

Nee, en ik ga je wel over op een andere vraag, want jij doet veel aan netwerken en je krijgt ongetwijfeld wel eens de vraag, heb je ook kinderen? Een vrij confronterende vraag. Hoe is dat voor jou? Wat zeg jij dan?

Alexander Heine (22:53)
Nou, in begin lulde je er omheen. Totdat ze door bleven vragen. In begin was het: ‘heb je kinderen? Nee.’ Wil je dat wel? Ja, dat willen we wel. Weet je zo. Ja, op gegeven moment was je daar ook wel klaar mee. Dus op een gegeven moment ga je gewoon zeggen, nee, dat is het niet en dat kan helaas ook niet. Dat was in het begin wel vreemd. Om dat dan te zeggen, überhaupt, als die vraag kwam. En enerzijds snap ik hem zeker. Ik vind het ook niet een rare vraag, maar dan heeft die lading en dan is het niet leuk. Je denkt, ja…

Sommigen kunnen erop door blijven hameren dat je denkt donder nou gewoon op. Ik zei nee, dan weet je dat. ja, die vraag krijg je. En nog steeds krijg ik die nog veel. Ik denk dat sommigen nu luisteren echt denken van what the fuck, dit wist ik helemaal niet van jou. Dus dat is ook een van de redenen dat dacht, wil ik wel aan meewerken met je podcast. En nog steeds wel, of dat je verwijten krijgt. Dan heb je niet eens de vraag, maar het verwijt.

dat je dat niet hebt of dat mensen je laten zien hoe leuk het is. jullie willen dit niet of zo. precies. Ja, die vraag krijg ik nog steeds wel, maar wel steeds minder. En anders is het ‘nee helaas niet.’ Dan zie je wel aan de reactie van mensen dat ze vaak wel er van schrikken.

Jan Willem (23:55)
We willen dat niet?

Ja, en heb je ook al

mensen, die daar open op doorvragen, als van, hadden jullie het wel gewild? Ja, hè?

Alexander Heine (24:13)
Sommigen wel. Sommigen

wel. Kijk, ik zeg aldoor en nu is het ook gewoon als je kinderen hebt, nee helaas niet. En soms nog wel. En dan vaak schrikken mensen en dan gaan ze gauw op een ander onderwerp over en als ze wel, dan is het zo. Daar is de lading ook wel af bij mij. Maar in begin vond ik dat heel moeilijk,

Jan Willem (24:32)
Ik zou nu kunnen zeggen, mooie kerstboom heb je staan. ja, is… Ja, nee, maar dat kan natuurlijk niet elke dag van het jaar, maar goed. Ja, precies.

Alexander Heine (24:34)
Ja, ja, ja, precies, ja, precies. Ja, mooi kan je dat. Maar zo ging het dus altijd wel, ja. Ja, ja, ja. Of dat wildvreemden

wel doorgingen vragen. Maar je kan dit en dat, ja. Maar heb je dat wel geprobeerd? Ja dat hebben we wel geprobeerd. Zullen we een ander onderwerp doen? Dan sloot ik het zelf af, ja.

Jan Willem (24:51)
Ja, nee, dit is wat het is en ik ben er blij mee. Ja, precies. Of blij mee, maar ik accepteer het.

Alexander Heine (24:55)
Ja, ja, ja.

Ja, ja dat.

Jan Willem (25:01)
Er zijn er ook

lessen of inzichten die je mee hebt genomen.

Alexander Heine (25:06)
Ja, weet je, er zijn nog steeds 100.000 vragen die ik wel beantwoord wil hebben, maar die krijg je niet beantwoord. Heb je lessen? Kijk, Ik kan inmiddels inzien dat het ook nadelen heeft, he, kinderen krijgen. In begin kan een ander je wel vertellen van, ja, maar het heeft ook zijn nadelen. Ik ja, dat is makkelijk praten als je een kind hebt, zeg maar. Dus natuurlijk zie je dat vanaf het begin heus wel. Maar nu heb ik dat wel meer. Dus ja, je ziet ook de andere kant. Kijk, ik zie ook…

de vrijheden die ik heb. Ik kan nu beslissen wat ik vanavond nog doe. We kunnen uit eten wanneer we willen, bioscoop, vakanties, noem alles maar op. Daar hoeven we niks en niemand rekening te houden. onze kat. We hebben echt fantastisch lieve buurjongens die echt super goed daarop passen. ja, ja, lessen. Ik heb natuurlijk dat rouwverwerkingsboek over het verschil van een vrouw. Ja, dat is toch een van de lessen dat ik denk, ja, daar zit echt wel verschil in. Dus ja.

blijven communiceren, maar dat soms ook gewoon lastig. Maar dat is toch de basis. Mijn vrouw zegt van de week weer, meestal zijn kinderen wel gek op mij, kinderen van vrienden of dat soort dingen. Dat klikt altijd wel goed. Ik vind dat ook altijd gezellig. ja, steek je daar wat tijd, geld en energie in.

Jan Willem (26:24)
Ja.

Alexander Heine (26:25)
Ja,

dan kun je tijd, energie en dat soort dingen. Ik had nu met mijn blessure en op de meest pijnlijke dag stonden mijn buurjongens voor de deur en die zijn dan een paar uur gebleven en dat was gezellig. En achteraf denk ik, jeetje, wat was het maar goed dat ze er even waren. Dan had ik nog langer meer met die pijn gezeten. Dus het was ook nog een hele leuke afleiding. Maar ik vind dat oprecht ook gewoon leuk. En bij vrienden ook. Ik vind dat oprecht leuk.

Jan Willem (26:45)
Ja.

Ja, dat treffen we dan. Ik heb ook van die fantastische buurjongens en buurmeisje ook. Ja, zeker. En je zei net zo mooi, misschien is het ook wel leuk, je ik heb nog honderden vragen ofzo. Wat is een van die honderden vragen die het meest beweegt? Ja, waarom niet?

Alexander Heine (26:53)
Ja.

Ja.

Nou, de meeste natuurlijk waarom het niet kan. Waarom

kan het bij mij niet? Ik zit in de hulpverlening en ik kan heel veel mensen aanwijzen waar we in de hele wereld over eens zijn dat het niet handig is dat die een kind krijgen. Sommigen worden ook meteen in beslag genomen, maar afgepakt omdat het niet kan. En die mensen zeggen dat ik ga net zo lang door tot ik er wel een mag houden. En dan denk ik echt van, ja, hoe kan dit toch? Ja, het zijn van die vragen…

En soms denk ik misschien moet je ook niet te veel over nadenken. Of moet je misschien iets meer plat slaan. Je denkt af en toe al van ja, kijk, waarom overkomt het mij? Dat is ook zo, ik denk, zo zielig en slachtofferig. Dat bedoel ik misschien niet zo. Maar soms denk je wel van ja, heb ik iets verkeerd gedaan of zo?

Zeg het maar, maar dat is wel natuurlijk de hoofdvraag. Waarom kan het niet?

Jan Willem (27:52)
Ja, ik denk dat

heel veel mensen in een vergelijkbare thema hiermee zitten van, waarom wij niet? Want je bent gezond en verder geen gekke dingen. Alles is er, een huis, geld, noem het allemaal maar op. Alle voorwaarden om een kind te krijgen. En dat lukt niet.

Alexander Heine (27:59)
Ja, ja.

Ja, ja,

ja, dat heb ik echt wel eens gehad, vooral als je dan zielig was, van ja, wat heb ik nou weer misgedaan ofzo, ja geen idee. Nee, ik zou het niet weten.

Jan Willem (28:19)
Ja, dan mag je ook gewoon een keer zielig zijn. Dat hoeft niet altijd… Ja. Ja. Ik zeg wel, het is oké om je niet oké te voelen, Ja. Want heel vaak willen we natuurlijk met onze prodent smile op Facebook… …en er gebeuren dingen in het leven die gewoon… …ontzettend K zijn.

Alexander Heine (28:21)
Ja… Nee. Nee, is… Nee, vaak nog geweest hoor.

Ja, dat ja.

Ja, het leven heeft altijd twee kanten, een leuke kant en ook de schaduw zijde. En dit is er één van. Je doet er niks aan.

Jan Willem (28:50)
Nee, zeg ook altijd, het gaat er om de kunst, dus om die beide kanten te verweven in je leven. Hoe doe jij dat vandaag, zeg maar?

Alexander Heine (29:00)
Vandaag was jij op bezoek. Dat was een hartstikke leuke dag. Maar goed, even een breder perspectief. Ik heb een hartstikke leuk leven. We hebben een hartstikke leuk leven. Je hebt ook weer daarin de luxe problemen. Wij kunnen alles doen wat we willen. Als wij morgen zeggen we emigreren in Italië, kan.

Weet je, willen wij dit, het kan. Je loopt die snoepwinkel binnen en ja, mag elk snoepje kiezen, alleen je mag er maar één kiezen. Ja, dat wordt lastig. Dus ja, die dingen, dat heeft ook zijn nadelen. Ja, je merkt dan dat op gegeven moment ik dacht, we hebben nu de vrijheid om te doen wat we willen, dus we gaan lekker doen wat we willen. En ja, daar had mijn vrouw een hele andere mening over. En je wilt het wel bij elkaar houden. En dat is af en toe ook gewoon lastig, want ja, voor de buitenwereld is het allemaal heel makkelijk.

Maar je hebt dan wel eens iets oké, maar ja, is wel ook weer geven en nemen. ja, hoe ver ga je geven, hoe ver ga je nemen. En je hebt al afgesproken met elkaar en dat vinden we ook echt leuk hoor. Je wilt het dan met z’n tweeën doen. Dus ja, dat is af en toe ook van die dingen. Ja, dat zijn dan misschien dan luxe problemen, maar ja, voor mij niet. Nee, dus ja, zo doe je dat. Maar goed, verder, wat ik al zei, hadden zeker een leuk leven.

Jan Willem (30:11)
Nee.

Alexander Heine (30:18)
veel weg. Je kan lezen, we kunnen uitslapen. Om maar wat pa te noemen. We hebben geen slaap tekort. Dat laat je af en ook wel stilstaan. Dat hebben we natuurlijk ook. Ik heb allemaal collega’s die komen op een gegeven moment te vertellen. Ik ga ook een kind krijgen. Daar ben ik dan hartstikke blij voor. En dan zie ze af en toe ook wel eens op het werk. Dan hebben ze gewoon tijden niet geslapen en je ziet wat dat met ze doet.

Jan Willem (30:23)
Ja, sommige mensen met kinderen denken, ⁓

Alexander Heine (30:45)
Ja, als ik dat eens een keer te laat thuis kwam of je hebt eens een keer nacht slecht geslapen, dan denk ik, wij al vrij snel, het is het einde van de wereld. Dan dacht ik ja, dan zei ik, weet je wat, dat heeft zij ook, maar dan elke nacht dus wat is het probleem? En dan kun je het ook wel wat relativeren, dus je kan dingen ook wat meer relativeren. Ach ja, nu sta ik bijvoorbeeld bij vrienden aan de zijlijn voetbal te kijken en daar geniet ik daar ook van. En je kan dus wat andere dingen doen, dus het vult zich wel in.

Jan Willem (31:13)
Ja, mooi. Ja, tijd gaat altijd op. Ja, en ook de tijd in deze podcast, want we zitten heerlijk te kleppen. We gaan rustig aan richting een afsluiting en ik sluit graag af met een vraag. Ja, wat zou je andere mannen mee willen geven die door een vergelijkbare ervaring heen gaan als jij ook bent?

Alexander Heine (31:15)
Ja, ja.

Sowieso is het een beetje cliché, maar clichés zijn altijd waar. Daarom heten ze clichés. Maar blijf communiceren. Dat is wel zo. Ik was af en toe ook, dan trok ik me helemaal terug. Dat werkt niet. En dan helpt het echt, dan denk ik als man zijnde, ga dan eens een keer jou boeken. Om het zo maar eens even te noemen. Dit zijn van die dingen, het zijn maar hele kleine investeringen. Maar het scheelt je zoveel ellende. Ik zei een boekje alleen al over…

Het verschil tussen rouwverwerking bij een man en een vrouw, doet je de ogen al open. Dat is maar een dun boekje. Je denkt, in die tijd bestond je niet, maar ik weet 100 % zeker dat ik had gezegd, ik wil eens met je zitten. Want als alleen al die inzichten krijgt, scheelt je heel veel ruzie, energie. Maar mensen gaan uiteindelijk, de huwelijken gaan er ook op stuk. En moet je zien wat dat al niet kost aan ellende en dingen. het zijn van die kleine investeringen.

Uiteindelijk is het wel zoeken hobby en als je hobby wijn is, ik een ander hobby gaan zoeken. Het is zonde dat het op die manier zo moet. Misschien had ik het eerder kunnen onderkennen. Maar ja, het is wat het is. Je hebt wel honderd adviezen, maar ik denk dat dit echt wel de belangrijkste is. Dat je die verschillen gaat zien, dat je begrip voor elkaar blijft houden. Dat daar ook met elkaar over hebt. En anders gewoon zoek hulp.

Jan Willem (32:34)
Haha.

Alexander Heine (32:58)
Kijk, ik was ook best wel laat daarin. Terwijl ik het iedereen adviseer. Terwijl ja, ik hulp genoeg, zoek voor dingen. Maar op die manier niet. Maar het is helemaal niet iets om je voor te schamen. Sterker nog, ja, ik vertel openlijk dat ik naar Rogier ga. Daar was ik van de week ook even weer. Daar boek ik een sessie. En sterker nog, ik vertel dat zo veel, dat Rogier zelfs een keer een wachtlijst / stop heeft gehad. Omdat hij zoveel aanvragen had, omdat ik iedereen altijd doorstuur. En ik dacht, het is zoveel makkelijker. Dus ja.

gaat niet alleen oplossen. Het zou dood en dood zonde zijn. Want iedereen heeft al een keer meegemaakt, dat hoeft niet te zeggen dat je het op die manier moet doen. Maar het maakt het wel stukken makkelijker.

Jan Willem (33:30)
Ja.

Ja, precies. Dat is ook een van de redenen van deze podcast. Dat we ook de communicatie hierover hebben van man tot man. Want heel vaak is het gericht op de vrouw. Wat je ook al een beetje zei over de huisarts waar je dan komt en waar is je vrouw. Maar het probleem kan ook bij ons mannen liggen. Dat zou je niet zeggen, maar ja, het kan.

Alexander Heine (33:44)
Ja.

Ja.

Ja,

en het bijzondere is, sowieso heb ik nooit zo dat het echt man moet zijn of vrouw moet zijn, maar het zijn wel twee compleet verschillende werelden met twee verschillende oplossingen. waarbij in de medische wereld vaak vrouwen een beetje onder gesneeuwd worden of weggestuurd worden met een paracetamoletje. denk ik, ja nee, want die hebben een compleet ander lichaam en geest dan een man. Dus dat is wel degelijk iets om in rekening te houden. En dat is in die rouwverwerking ook. Ja, een man rouwt gewoon anders dan

vrouw dat doet. ja, en als je dat niet van elkaar weet dan gaat dat mis. Dus het zijn echt twee compleet verschillende werelden die dus ook op verschillende manieren moeten worden benaderd. Want anders gaat het mis, 100 procent.

Jan Willem (34:33)
Ja,

die tip geef ik ook altijd bij verloskundigen of mensen die in dat vakgebied geboortezorg werken. Vertel iedereen dat het anders is. Eigenlijk het boekje heb ik dan in een paar regels samengevat. Dat is een half a4tje, kunnen ze gewoon oplezen. Ik zei, nou dat maakt al zo’n verschil.

Alexander Heine (34:37)
Ja.

Ja,

het is zo belangrijk wat je doet Jan-Willem. We hebben het er wel eens over gehad. Ik zou het niet kunnen. Ik zou het ook niet willen. Je bent altijd echt mee bezig, maar je doet het op een dusdanige manier zo goed. En je merkt ook gewoon, Je hebt ook een bepaalde, ja, niche zeg ik wel in. Dan wordt het misschien meteen heel zakelijk, maar het is echt nodig. En hoe je dat ook benadert, dan denk ik ja, maar dat is wel waardevol.

Vooral zo doorblijven gaan zou ik haast zeggen. Dat is mijn advies aan iedereen, ja ga naar Jan Willem. Of zoek een Jan Willem in je buurt. Maar ik kan jou aanbevelen omdat ik met jou heb gewerkt. Dus ja, ik weet hoe goed je bent. Maar het is echt nodig. Dus ja, verstop je daarin niet.

Jan Willem (35:36)
Nee, nou, dankjewel voor het compliment. Die neem ik natuurlijk met een open hart aan. En ook dankjewel dat je jouw verhaal wilde delen. Dat is toch een heel persoonlijk verhaal natuurlijk wat je raakt. Ja, ben ik erg dankbaar voor. Dankjewel Alexander. Top. En tot de volgende. We spreken elkaar ongetwijfeld weer.

Alexander Heine (35:38)
Ja.

Ja.

Ja.

Ja, graag gedaan.

Ja,

is goed, succes!

Jan Willem (35:58)
Hey, hoi hoi!