BLOG

De techniek van voelen

Waarom ik als techneut de techniek van voelen leerde.

Je droomt ervan om kinderen te hebben. Je ziet in gedachten al voor je hoe je ze leert fietsen. Samen een balletje trappen of een fiets te repareren. En misschien ook wel hoe ze de achterbank van je auto onderkliederen met plakkerige etensresten.

 

En dan gaat die droom niet in vervulling. Onvervulde kinderwens.

Een droom is een wens vanuit jouw hart. Je rouwt over de onvervulde droom. Je voelt een steek in je hart als je langs een speeltuin fietst. Emoties noemen ze dat. Het is de bedoeling dat we die emoties ervaren, niet negeren. Het gaat er dus niet om dat je constant heppy de peppy voelt. Dat is onmogelijk. Je mag ook vreselijk boos zijn. Probeer maar eens, heerlijk man! Of gewoon een potje janken. Het is OK om je niet OK te voelen, voel maar.

“Everything you resist persist”. Vrij vertaald: alles waar je tegen vecht blijft bestaan. Vechten tegen negatieve emoties kost bakken energie en levert stress op.

Als vechten niet helpt, wat dan wel?

Wees gewoon heerlijk eerlijk. Vraag jezelf in mildheid af; wat steekt mijn nu in mijn hart? Hartstikke goed. Makkelijk? Meestal niet. Als techneut van oorsprong vond ik het echt super lastig om deze techniek te beheersen. Toch is het mij gelukt, en ik pas het nog steeds toe. Dat levert zoveel vrijheid en rust op, heerlijk. Openhartigheid lucht op, en wie weet ontstaat er ruimte voor een nieuw hoofdstuk in je droom.

Ook toe aan opluchting? Ik ben er voor je.